DRAMATÍCULAS
A medio camiño
entre un libro de contos e un de poemas sitúanse estas partículas. Algunhas
dramáticas, outras posdramáticas. Nas primeiras encétanse fíos narrativos que
se desenvolven pendurados da acción verbal, nas segundas ábrense fendas nas que
a acción foxe do relato para ser son, movemento e xesto puros.
Como na vida, hai
escenas de amor e desamor. Hainas de personaxes que se buscan. Hainas de voces
que non chegan a ser personaxes porque non dan construído a súa identidade. Hai
escenas de sexo. Hainas de pensamento. Pero en todas, os personaxes, de
habelos, han ser a actriz ou o actor que os actúe e os diga, han ser as
lectoras e os lectores que queiran xogar con estas dramatículas. Porque, ao fin
e ao cabo, o que aquí se propón é un xogo coas voces que ha chamar polo corpo.
Sem comentários:
Enviar um comentário